شیره انگور (/məˈlæsɪz، moʊ-/)[1] یک ماده چسبناک است که از تصفیه آب انگور حاصل می شود.
شیره انگور از نظر میزان قند، روش استخراج و سن گیاه متفاوت است.
شیره انگور سیاه را می توان از فروشگاه های معتبر کشور خریداری نمود.
شیره انگور در درجه اول برای شیرین کردن و طعم دادن به غذاها استفاده می شود.
شیره انگور جزء اصلی شکر قهوه ای خوب تجاری است.
همچنین یکی از مواد اولیه مورد استفاده برای تقطیر رم است.
شربت سورگوم شیرین در زبان عامیانه در جنوب ایالات متحده ملاس سورگوم نامیده می شود.
انگور یکی از شناخته شده ترین انواع میوه تابستانی است.
انسان ها هزاران سال است که انگور مصرف می کنند و میوه آن همیشه بخش مهمی از رژیم غذایی آنها بوده است.
ما می‌توانیم انگور را در نقاشی‌های دیواری یونان باستان ببینیم، در عین حال روایت‌های تاریخی از اهمیت انگور و شراب در رژیم غذایی و شیوه زندگی یونانیان باستان وجود دارد.
امروزه مردم انگور و فرآورده های آن را نه تنها به دلیل طعم و مزه بلکه به دلیل ارزش غذایی بالا مصرف می کنند.
انگور و به طور کلی شراب، دارای اجزای مختلف ارتقا دهنده سلامتی است که بسته به نوع و روش کشت می تواند کمی متفاوت باشد.
سرطان
پلی فنول هایی مانند رسوراترول و کورستین بار دیگر نقش مهمی در نبرد بی پایان علیه سرطان ایفا می کنند.
طبق مطالعات، رسوراترول می تواند رشد تومور در اندام های مختلف مانند کبد، پوست، معده، سینه، روده بزرگ و لنف را مهار کند.
شراب قرمز حاوی رسوراترول است که در صورت مصرف معقول، اثر ارتقاء سلامتی آن آشکار می شود.
با این حال، مصرف زیاد شراب می تواند خطر ابتلا به بیماری های مختلف قلبی و کبدی را افزایش دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.